Dierengadgets
Ze worden beschouwd als de grootste taaltalenten in de dierenwereld: Afrikaanse grijze papegaaien. Maar waarom kunnen deze vogels leren praten? En waarom doen ze dit eigenlijk?
Afbeelding: Shutterstock / Allen.G
De Afrikaanse grijze papegaai: een door en door natuurtalent
Een grijze papegaai die in het wild leeft, zal geen mensentaal leren. Maar zelfs in deze omgeving is het vocale talent van de gevederde gezellen al duidelijk. Deze vogels imiteren gemakkelijk andere levende wezens of zelfs machines zoals een kettingzaag. Is het gewoon toeval? Helemaal niet: Afrikaanse grijze papegaaien genereren bijvoorbeeld de dreigende kreet van een gevaarlijke bosbewoner om andere dieren van streek te maken.
Als de Afrikaanse grijze papegaai bij mensen onder één dak woont, is de kans groot dat hij na een tijdje zal leren praten. Maar waarom doet hij dat? Hij is er niet helemaal altruïstisch in. Integendeel, hij streeft zeer persoonlijke doelen na: hij wil aandacht krijgen. En de bovengemiddeld intelligente Afrikaanse grijze papegaaien weten heel goed hoe ze kunnen krijgen wat ze willen.
Eén woord, één doel
Het is waar dat de vogels niet weten wat ze precies vertellen, omdat ze vanuit wetenschappelijk oogpunt alleen maar napraten. Maar de goed geïnformeerde Afrikaanse grijze papegaai weet dat de leercurve het waard is. Hier en daar, met een ontspannen begroeting van de meester in de ochtend, komt er iets lekkers tevoorschijn.
De vraag blijft waarom juist deze soorten kunnen leren spreken. Er kunnen inderdaad conclusies worden getrokken uit een directe vergelijking met mensen. Papegaaien hebben een normaal stemorgaan met iets minder spiergroepen, maar hebben een extreem dikke tong. En net zoals hun taalkundige rolmodellen bepaalde geluiden met hun tong vormen, zo bewegen ook Afrikaanse grijze papegaaien hun tong als ze spreken. Een zekere slag met dit orgel is genoeg, en deze gewaardeerde collega's kunnen elkaar uitspreken en herhalen.