aankoop
Een chinchilla is niet voor iedereen geschikt als huisdier. De schattige, meestal zilvergrijze pelsballen zijn nachtdieren en houden niet van knuffelen met mensen. Bovendien maken ze veel vuil en hebben ze een veilige afvoer in het appartement nodig. De volgende tips laten zien waar u nog meer aan moet denken voordat u de exotische pelsdrager aanschaft.
Chinchilla's zijn roedeldieren en voelen zich alleen op hun gemak in een groep - Shutterstock / Helen Sushitskaya
Ze zien er schattig uit, de chinchilla's, maar ze moeten niet worden onderschat. Het zijn geen knuffelige knuffels en vereisen veel zorg en aandacht bij het houden ervan. Wie zich nog met de knaagdieren bezighoudt, zal fascinerende dieren ervaren die de hele dag - of liever de hele nacht - te observeren zijn.
Little Chinchilla-verhaal: van wild dier tot huisdier
De wortels van de chinchilla liggen in Zuid-Amerika, met name Peru, Chili, Bolivia en Argentinië. Daar leven de wilde verwanten van de chinchilla in de bergen op een hoogte tot 5.000 meter en verschuilen zich overdag in grotten en spleten. Vanwege hun dikke vacht en omdat chinchilla's geen zweetklieren hebben, kunnen ze niet tegen temperaturen boven de 25 graden, die in hun oorspronkelijke huis overdag snel bereikt kunnen worden. Dan kunnen ze een hitteberoerte krijgen en overlijden. In de schemering en 's nachts dalen de temperaturen drastisch, zodat de knaagdieren vervolgens op zoek kunnen gaan naar voedsel. Op hun menu staan twijgen, bladeren, kruiden, droog gras en zelfs cactussen. De chinchilla is een roedeldier en leeft soms samen in grote groepen van zo'n 100 dieren in het wild. Een mannetje omringt zich vaak met meerdere vrouwtjes.
Er is een nogal trieste achtergrond waarom het wilde dier een huisdier werd: bont. De prachtige, zilvergrijze vacht van de knaagdieren vond al snel grote goedkeuring bij Europese bonthandelaren en klanten - de chinchilla werd naar Europa gebracht en rond 1950 werden in Duitsland pelsdierfokkerijen opgericht. Chinchillaclubs werden geleidelijk gevormd en gedurende ongeveer 30 jaar zijn ze eindelijk ontdekt voor het houden van huisdieren.
Sociaal leven en eigenaardigheden van de chinchilla
Chinchilla's mogen nooit alleen worden gehouden, omdat de lastdieren anders erg ongelukkig zijn en gedragsstoornissen kunnen ontwikkelen. Minstens twee, beter nog drie of meer van de pelsballen voelen zich prettig bij elkaar. Om ervoor te zorgen dat er geen ongewenste nakomelingen zijn, worden paren en groepen van hetzelfde geslacht aanbevolen. De castratie van een chinchilla is vrij ingewikkeld en brengt risico's met zich mee, dus koppels van gemengd geslacht worden alleen aanbevolen voor een fokproject. Mannetjes worden geslachtsrijp vanaf vier maanden en vrouwtjes vanaf zes maanden. De chinchillamoeders kunnen twee tot drie keer per jaar bevallen en krijgen dan tussen de één en vier baby's, soms zelfs zes. Dan heeft de chinchillamoeder hulp nodig bij de opvoeding en overleeft ze in het ergste geval de slopende bevalling niet.
De dieren zijn nachtdieren en slapen overdag. Ze kunnen zich een beetje aanpassen aan de gewoonten van hun baasjes en worden overdag kort wakker, maar hun belangrijkste bezigheid is na zonsondergang en voor zonsopgang. Dit betekent dat ze in de winter doorgaans langer actief zijn dan in de zomer. Zorg voor voldoende koelte en schaduw in de zomer om een zonnesteek te voorkomen. De pelsballen hebben zeer fijne zintuigen, kunnen goed zien in de schemering en in het donker met hun grote ogen en hebben een breed gezichtsveld. Dit hebben ze ook nodig om als vluchtdieren alle vluchtroutes zo snel mogelijk te kunnen ontsluiten en overzien. Hun lange snorharen op hun snuit helpen hen hun weg te vinden in het donker. Ze kunnen ook heel goed horen en draaien hun grote oren als schotelantennes in de richting van een geluid.
Geuren zijn voor hen een belangrijk oriëntatie- en communicatiepunt. Op deze manier kunnen ze de bereidheid tot paren en territoriummarkeringen van hun soortgenoten opsnuiven. Wees niet verbaasd als de voortanden van uw chinchilla geel, oranje of zelfs bruinachtig zijn - dit is normaal en duidt op een gezonde minerale laag die de tanden beschermt. Het is ook normaal en gezond als de pelssnuiten hun eigen uitwerpselen opeten. Zo nemen ze vitamines en mineralen op die zich pas bij de eerste consumptie in de darmen opsplitsen. Bedenk dat de dieren niet zindelijk zijn; als zogenaamde permanente excretors kotsen ze overal, waar ze ook zijn.
Is een chinchilla geschikt voor jou als huisdier?
Als ontsnappingsdieren worden de pluizige kerels erg bang als je ze wilt porren of te veel wilt aaien. Daarom zijn de dieren meer geschikt voor observatie en minder voor interactie met mensen. Ze hebben een grote volière nodig met meerdere verdiepingen waar ze 's nachts kunnen springen en ravotten. Als ze 's avonds ook nog in een beveiligde ruimte bewegen, zijn ze nog blijer. Ook schuilplaatsen en een zandbak om rond te rollen zijn belangrijk, evenals een hooiruif en een trog met vers water. De behuizing moet elke dag worden schoongemaakt, omdat de zilveren vachten het niet zelf schoon kunnen houden. Met goede verzorging en verzorging kunnen chinchilla's verbazingwekkend leven: hun levensverwachting is 15 tot 22 jaar.
De knaagdieren zijn geschikt voor jou als je bereid bent af te zien van knuffelen met je huisdier, maar kosten noch moeite spaart, zodat de pelssnuiten zich op hun gemak voelen bij jou. Als je fulltime werkt en overdag op pad bent, hoef je je geen zorgen te maken, want de schatjes slapen op dit moment. Het kan moeilijk zijn om aan jongere kinderen uit te leggen dat de dieren overdag rust nodig hebben en niet graag knuffelen of met mensen spelen. Er zijn andere huisdieren die meer geschikt zijn voor kinderen, zoals honden, mits ze zich goed gedragen.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in de volgende onderwerpen op einfachierisch.de:
Cavia's kopen: waar moet je op letten?
Fretten als huisdier: belangrijke informatie voor aankoop
Ratten als huisdier: tips om ze te houden