Ziektesymptomen
Parvovirus bij honden is een van de meest besmettelijke virusziekten die over de hele wereld worden verspreid. De symptomen kunnen soms zeer ernstig zijn en tot de dood leiden, vooral bij puppy's. Hier leest u wat u moet doen en waar u op moet letten.
Infusies zijn vaak nodig om de symptomen van parvovirus te bestrijden - Afbeelding: Shutterstock / Rarin Lee
Parvovirus is sinds 1978 bekend bij honden. Het virus valt vooral jonge of verzwakte dieren aan die geen sterke afweer hebben. Vooral als honden niet zijn ingeënt, heeft de ziekte het gemakkelijk en zijn de symptomen meestal veel erger.
Oorzaak en infectie met de hondenziekte
De hondenziekte of parvovirus wordt bij honden, maar ook bij andere dieren zoals katten, uitgelokt door virussen uit de familie Parvoviridae. Tegenwoordig kennen we vier parvovirussen die gevaarlijk kunnen zijn voor honden. De oorspronkelijke stam CPV-2 werd in 1978 in de VS geïsoleerd. Maar al snel ontdekten onderzoekers nog twee varianten, die werden aangeduid als 2a en 2b. Inmiddels is er een vierde mutatie van CPV-2 ontdekt: 2c komt ook wereldwijd voor.
Ook als u bij andere honden geen symptomen opmerkt, kan uw huisdier besmet zijn met de ziekteverwekker. Het virus wordt bijvoorbeeld overgedragen via voedsel dat besmet is met ontlasting, of via lichaamsafscheidingen zoals speeksel, braaksel en urine. De parvovirussen zijn extreem resistent en kunnen tot zes maanden buiten het gastheerlichaam overleven. Alleen speciale desinfectiemiddelen kunnen de parvoviruspathogenen uitschakelen.
Symptomen van parvovirus bij honden
Slechts ongeveer 10 procent van de zieke dieren vertoont daadwerkelijk symptomen, wat de ziekte bijzonder verraderlijk maakt. Want hoewel ze er gezond uitzien, kunnen ze het virus verspreiden en anderen ermee besmetten. De incubatietijd is 2-3 dagen. De eerste symptomen verschijnen meestal tussen de 4e en 7e dag.
Deze omvatten hoge koorts of lage temperatuur, braken, waterige en soms bloederige diarree, evenals vermoeidheid en weigering om te eten. Een bijzonder ernstig beloop kan binnen 24 uur tot de dood leiden. Dit komt vaak voor wanneer de zieke hond nog erg jong is, niet is ingeënt of al aan eerdere ziekten heeft geleden. Het virus valt de hartspier aan en veroorzaakt ontstekingen. Dit leidt tot een ophoping van water in de longen en hartfalen.
Kan de virale ziekte worden behandeld?
Met vroege detectie en behandeling duurt parvovirus bij honden met of zonder symptomen meestal tussen de 12 en 25 dagen. Een duidelijke diagnose kan alleen door een dierenarts worden gesteld met behulp van een test. Hiervoor wordt een ontlastingsmonster genomen en getest op CPV-2. Als de bevindingen eenmaal zijn gedaan, kan het virus slechts in zeer beperkte mate worden behandeld. Afhankelijk van de ernst van de symptomen worden interferonen of andere antistoffen gegeven. Er wordt ook gebruik gemaakt van antibiotica.
Om het enorme vochtverlies te compenseren, moeten regelmatig infusies worden uitgevoerd. Vaak krijgt de hond ook geen voer om opnieuw braken te voorkomen en het aangetaste darmkanaal te beschermen. De hond moet ook worden geïsoleerd om infectie te voorkomen. Het virus is echter niet gevaarlijk voor mensen.
Voordelen van parvovirusvaccinatie
Hoewel vaccinatie uw hond mogelijk niet beschermt tegen het oplopen van het parvovirus, tonen onderzoeken aan dat de ziekte en de symptomen ervan minder ernstig zijn wanneer ze als puppy worden gevaccineerd. Vaccinatie wordt aanbevolen vanaf de 4e levensweek.
U kunt hiervoor kiezen uit verschillende methoden: Geïnactiveerde vaccins ontwikkelen vaak onvoldoende weerstand tegen de infectie. Deze inactieve vaccins hebben een kortere vaccinatiebescherming dan levende vaccins. In Duitsland worden daarom meestal verzwakte, d.w.z. verzwakte, actieve vaccins gebruikt. Deze hebben goede immunisatie-eigenschappen, maar verzwakken de honden niet. Ze moeten om de 3 jaar worden ververst.
Symptomen van de ziekte van Lyme bij honden: de ziekte herkennen
Hondenwormen: symptomen en diagnose
Hondenepulides: symptomen en behandeling