Katteneducatie
Katten worden beschouwd als zeer koppige wezens die alleen doen waar ze zin in hebben. Zonder keuzevrijheid hebben ze echter zelden een groot verlangen om de wensen van hun volk te gehoorzamen. Maar als ze bijvoorbeeld de keuze hebben of ze op de bank komen knuffelen of liever wegdoezelen op de vensterbank, dan vergroot dat vaak hun bereidheid om mee te werken.
"Moet ik het echt doen of moet ik het laten? Ja en nee!": Katten laten hun achterdeur graag open bij het nemen van beslissingen - Shutterstock / kmsh
Veel van de schijnbaar onverklaarbare reacties van katten zijn terug te voeren op het feit dat ze zich beperkt voelden in hun keuzevrijheid. De klassieker is dat een kat het eerst heerlijk vindt om geaaid te worden en dan - schijnbaar zonder enige reden of waarschuwing - sist en soms pijnlijke klappen geeft aan de poot. In dit geval had ze de indruk dat ze niet meer de keuze had om wel of niet geaaid te worden en moest ze duidelijk zijn.
Katten hebben hun keuzevrijheid nodig
Als katten niet de mogelijkheid hebben om zichzelf uit een situatie te trekken wanneer dat nodig is, zullen ze zich in het nauw gedreven voelen. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer ze worden overladen met genegenheid en strelingen door mensen die gek zijn op katten, ook al wilden ze gewoon rustig op de bank zitten en de omgeving observeren. Er zijn dan drie mogelijke reacties:
- ● De kat sist en krabt.
- ● Er worden pijnlijke kattenbeten uitgedeeld.
- ● De fluwelen poot gaat weg.
Vaak kan worden opgemerkt dat vooral mensen die niet van katten houden bijzonder nieuwsgierig aan de pelsneuzen worden gesnoven en op een sociale manier worden begroet. Dit komt omdat deze mensen geen interesse hebben in knuffelen met de pelsneus en ze daarom met rust laten. Alleen zij heeft de keuze of ze de vreemdeling wil leren kennen of niet; en dat wekt hun nieuwsgierigheid.
Dwang leidt meestal tot ongewenste reacties
Huistijgers zijn van nature erg voorzichtig - in het wild redt deze eigenschap vaak hun leven. Zolang ze de mogelijkheid hebben om op elk moment hun toevlucht te zoeken in bomen of een andere verhoogde plaats, of om zich te verbergen zodra een natuurlijke vijand of ander gevaar verschijnt, voelen ze zich op hun gemak. Als je deze keuzevrijheid wegneemt, komen ze onder stress te staan, worden ze nerveus en maken ze zich klaar om te vechten om zichzelf te verdedigen. Iedereen die te dicht bij hen komt en ook hun vluchtweg afsnijdt, moet beten en krassen verwachten.
Als je een kat onder druk zet, simuleer je een bedreigende situatie. Ze ziet dan geen andere keuze dan aan te vallen. Als ze echter de keuzevrijheid heeft om zichzelf in veiligheid te brengen bij mogelijk gevaar, heeft ze geen reden om zich voor te bereiden op de strijd en blijft ze alert en waakzaam, maar vredig.
Kattentraining: geef haar een keuze
Voor kattentraining betekent dit dat u uw kat niets moet opdringen, dat u haar niet voor een voldongen feit moet stellen. Als je haar bijvoorbeeld wilt aaien, geef haar dan de keuze of ze in de stemming is of niet. Je kunt eerst de palm van je hand of een vinger naar haar uitstrekken zonder hem aan te raken, zodat ze eraan kan ruiken voordat ze een beslissing neemt. Zet bij het introduceren van een nieuw voer twee kommen voor haar neer - een met het oude en een met het nieuwe voer - zodat ze zelf kan zien of ze het nieuwe voer wil proberen.
Gebruik de nieuwsgierigheid van de harige vrienden
Om je harige vrienden hun keuzevrijheid te geven, kun je profiteren van de nieuwsgierigheid van de dieren. Katten vinden het leuk om zelf te verkennen en te ontdekken als ze de keuze krijgen om dat niet te doen. Als u bijvoorbeeld uw kattenmand wilt ruilen, plaatst u het nieuwe bed naast het oude en wacht u tot uw poot het nieuwe bed zelf wil testen.
Een beetje vals spelen is echter toegestaan: je kunt het nieuwe bed bijvoorbeeld besprenkelen met kattenkruid of je kat met een zachte deken inwrijven en erin leggen - de bekende geur maakt het voor haar gemakkelijker om de verandering te accepteren. Als je nog een kat in huis wilt nemen, kan het ook helpen om beide pelsneuzen met een zachte doek in te wrijven en het kleedje met de vreemde geur achter te laten. Op deze manier hebben de twee fluwelen pootjes de vrijheid om te kiezen of ze de nieuwe geur willen leren kennen of niet. Hierdoor lijkt het onbekende minder bedreigend.
6 fouten in het opvoeden van katten die u moet vermijden
Katten opvoeden: het commando "Nee"
Succesvol katten grootbrengen: belangrijke basisregels