parasieten
Featherlings zijn zeldzaam in een gezelschapsvogel. Dit zijn parasieten die zich nestelen in het verenkleed van vogels en zich voeden met het verenmateriaal. Hier leest u hoe u pluimvee kunt herkennen en wat u moet doen bij een besmetting.
Featherlings bij vogels worden overgedragen wanneer er nauw fysiek contact is, maar gelukkig zijn ze vrij zeldzaam - Shutterstock / Pablo Rodriguez Merkel
Er zijn veel verschillende soorten veervogels, vaak gespecialiseerd in een bepaalde vogelsoort. Deze parasieten kunnen niet op mensen worden overgedragen. Featherlings gaan normaal gesproken van de ene vogel naar de andere door nauw fysiek contact - maar soms komen ze ook in het verenkleed via tussengastheren zoals luisvliegen of muggen.
Wat zijn veren bij vogels?
Featherlings zijn ook bekend als Mallophagida, Philopteridae of luizen, en zijn vleugelloze insecten. Ze behoren tot de groep luizen en zijn zogenaamde ectoparasieten. In technische termen is dit de naam die wordt gegeven aan parasieten die alleen uitwendig op het lichaam voorkomen, zoals vlooien, teken, mijten en luizen. Het ongedierte is gerelateerd aan de haarluizen die de vacht van katten of honden kunnen aanvallen.
Ze voelen zich bijzonder op hun gemak op warme, donkere delen van het lichaam, daarom nestelen ze het liefst op de onderkant van de veren. Daar eten ze het verenmateriaal (keratine) en huidschilfers, en slechts zelden zuigen ze bloed of weefselvocht op. Gescheiden van hun gastheer overleven veerlingen slechts een paar dagen.
Meestal zijn de veerlingen gebonden aan een specifieke vogelsoort. Zo zijn er speciale veren voor de volgende vogels:
● Parkieten
● Kanaries
● duiven
● kippen
In de regel blijven ze trouw aan hun voorouderlijke gastdieren. Bij direct lichaamscontact wisselen ze van gastheer en leggen ze hun eitjes (neten) onder de veren. Als de veerlarven zijn uitgekomen, duurt het ongeveer drie tot vijf weken voordat ze volgroeid zijn.
Oorzaken en risicofactoren voor parasitaire besmetting
De oorzaak van verenveren is meestal direct lichaamscontact met een door de parasiet geïnfecteerde vogel. Ze komen zelden van gastheer tot gastheer via muggen en luisvliegen. Er zijn ook een aantal risicofactoren die overdracht mogelijk maken en het voor veervogels gemakkelijker maken om zich voort te planten. Dit bevat:
● Contact met wilde vogels in een buitenvolière
● Gebrek aan gezondheidscontroles bij nieuwkomers in de vogelgroep
● Gebrek aan ruimte, te smalle kooien
● Gebrek aan hygiëne in de volière
● Misvormingen of verwondingen aan de snavel
stress
●Mauser
● Uitputting
● ziekten
Gezonde vogels met een intact immuunsysteem zijn goed in het afweren van vederlingen, zodat de parasieten zich niet verspreiden, zelfs niet na nauw contact met geïnfecteerde soortgenoten. Als hun afweer verzwakt is, bijvoorbeeld door stress, ruimtegebrek, gebrek aan reinheid of ziekte, hebben de parasieten een gemakkelijke taak.
Ook is het ongunstig als de vogels niet de mogelijkheid krijgen om hun verenkleed goed schoon te maken. Dit is bijvoorbeeld het geval als ze geen schoon vogelbadje hebben of als hun snavel beschadigd is.
Symptomen van veren bij uw vogels
Als de verenplaag verder gevorderd is, verschijnen de eerste symptomen. Tekenen van de parasieten zijn bijvoorbeeld:
● Eetvlekken en andere beschadigingen aan de veren
● Verhoogde behoefte om schoon te maken
● roodheid van de huid
● Verlies van de lente
● bloedarmoede (zeer zelden)
Daarnaast tasten de veerveren vaak de waterafstotende werking van het verenkleed aan. Daarnaast kunnen aangetaste vogels hun lichaamstemperatuur niet meer optimaal reguleren.
Diagnose dierenarts: sluit andere parasieten en ziekten uit
Als u vermoedt dat er veerlingen in uw vogels zitten, breng ze dan naar de dierenarts. De genoemde symptomen kunnen ook optreden bij huidschimmels of andere parasieten, bijvoorbeeld mijten. Bovendien kunnen verenveren een symptoom zijn van een andere ziekte of een beschadigde snavel - hoe eerder dit door de dierenarts wordt herkend en op de juiste manier wordt behandeld, hoe beter voor uw vogel.
Voor de diagnose kijkt de dierenarts naar de onderkant van de veren in het tegenlicht. Vaak zijn de sporen van voeding, neten of de veren zelf te herkennen. Een vergrootglas is niet altijd nodig, maar het is nog steeds nuttig. Daarnaast zal de dierenarts uw vogel van top tot teen onderzoeken om andere oorzaken van de symptomen vast te stellen of uit te sluiten.
Zo kunnen veerlingen bij vogels behandeld worden
De dierenarts zal uw vogel behandelen met een insecticide, oftewel een insecticide, in poedervorm. Hij bestuift de onderkant van de veren met het poeder zodat de parasieten daar sterven. Voor de zekerheid moet de behandeling twee weken later worden herhaald.
Voorzichtigheid! Het insecticide is vaak niet helemaal veilig voor de vogel. Bespreek daarom met uw dierenarts welk middel het meest ongevaarlijk is en of er alternatieven zijn. Producten met melkzuur zijn bijvoorbeeld vaak effectief tegen vederlingen, maar zijn volkomen onschadelijk voor vogels.
Misschien ben je ook geïnteresseerd in deze onderwerpen over dieren:
Hoe oud worden parkieten? Levensverwachting van vogels
Wat eten parkieten? Goede voeding van de vogels
Vogels voeren in de winter: waar moet je op letten?