Ziektesymptomen
Als de binnenste laag van de buikwand na de geboorte niet volledig is gesloten, wordt dit bij katten een navelbreuk genoemd. Symptomen zijn afhankelijk van hoe groot de opening in de buikwand is. U kunt in eerste instantie een kleine navelbreuk waarnemen, maar een grotere opening vereist zo snel mogelijk een operatie.
De meeste katten hebben sinds hun geboorte een navelbreuk - Shutterstock / Elnur
Als uw kat een bult ter hoogte van de navel heeft, kan dit een navelbreuk zijn. Hier leest u wat dat precies is, waardoor het komt en hoe u zich het beste kunt gedragen als u navelbreuksymptomen bij uw kat ontdekt.
Wat is een navelbreuk bij katten en hoe ontwikkelt het zich?
Bij een navelbreuk wordt onderscheid gemaakt tussen de herniale poort, de herniale zak en de herniale inhoud. De herniale opening duidt een opening aan in de binnenste laag van de buikwand. De resterende lagen van de buikwand duwen naar buiten door deze opening en vormen een uitstulping die de herniale zak wordt genoemd. De inhoud van de hernia verzamelt zich in de herniale zak - meestal weefsel. Als de opening in de binnenste laag van de buikwand echter vrij groot is, kunnen delen van de darm er doorheen glippen en vast komen te zitten, zodat de bloedstroom op dit punt wordt onderbroken.
De meeste katten hebben sinds hun geboorte een navelbreuk. Nadat een kitten is geboren, bijt de moeder de navelstreng af en groeit de opening in de laag van de buikwand geleidelijk uit tot bindweefsel. Maar soms werkt dit natuurlijke proces niet, waardoor de kloof blijft bestaan en er een navelbreuk ontstaat. Het komt zelden voor dat volwassen katten een opening in de binnenste laag van de buikwand ontwikkelen. De neiging tot navelbreuk is erfelijk en zwak bindweefsel kan het risico op het ontwikkelen ervan als volwassene vergroten. De trigger kan dan bijvoorbeeld een blessure of zwangerschap zijn.
Navelbreuk bij katten: symptomen en verloop
De herniale zak kan worden gezien als een bult op de buik van de kat in het geval van een navelbreuk. Afhankelijk van de grootte van de opening in de binnenste laag van de buikwand, varieert de grootte van de uitstulping ruwweg tussen de grootte van een hazelnoot en een walnoot, en zelden groter. Bij katten ziet u de navelbreuk misschien niet meteen, omdat de herniale zak bedekt is als u ligt of zit. Maar de bult is ook heel gemakkelijk te voelen - hij voelt meestal stevig aan en kan niet worden verplaatst. Een hangende maag kan verschijnen als een begeleidend symptoom.
Een kleine navelbreuk kan in de loop van de tijd groter worden, vooral als de aangedane kat nog in de groei is. Als de herniale zak zo groot is dat delen van de darm daar vast komen te zitten, is dit te merken aan symptomen als verminderde eetlust, verminderde of afwezige uitwerpselen en buikpijn. Buikpijn bij uw kat herkent u aan het vooroverbuigen en een gespannen houding aannemen.
Wanneer moet een kat met een navelbreuk naar de dierenarts?
Uiterlijk wanneer de symptomen erop wijzen dat de navelbreuk gevaarlijk is vergroot, moet u onmiddellijk met uw kat naar de dierenarts gaan. Zolang de bult klein is en uw kat zich normaal en alert gedraagt, hoeft u alleen maar naar de navelbreuk te kijken. Kan de uitstulping op de navel worden ingedrukt zonder dat het pijn lijkt te veroorzaken bij uw kat? In dit geval kunt u nog steeds wachten. Anders is het, ongeacht de grootte van de bult, tijd om naar de dierenarts te gaan!
Behandeling: herniale poort wordt operatief gesloten
Om de navelbreuk te verhelpen, moet de dierenarts uw kat onder narcose brengen en eerst de hele buikwand openen. Vervolgens naait hij de opening in de binnenste laag van de buikwand dicht - met behulp van zelfoplossende draden - en sluit ook de buitenste buikwand. Na zes tot acht weken zijn de draden op de binnenste laag van de buikwand opgelost en is de opening samengegroeid. De buitenste incisie is dan ook genezen en de hechtingen of nietjes kunnen worden verwijderd.
Als de navelbreuk geen ongemak veroorzaakt en relatief klein is, kunt u voor de operatie wachten tot uw kat gecastreerd is. Bij poezen moet hiervoor sowieso de buikwand open en hoeft uw huisdier de ontberingen van de verdoving en een operatie maar één keer te overleven. Bij de castratie van katers worden alleen de testikels verwijderd en blijft de buik gesloten, maar ook hier kan een combinatie van beide operaties zinvol zijn, aangezien dan slechts één verdoving nodig is.
Heeft uw kat pijn? 5 waarschuwingssignalen
Symptomen van constipatie bij katten
Gedragsproblemen bij katten behandelen: checklist