Kattenvoeding
De stofwisseling van katten verschilt van die van veel andere levende wezens, zoals honden of wij mensen. Onze geliefde fluwelen poten hebben de stofwisseling van echte carnivoren, ze hebben bijvoorbeeld veel eiwitten en weinig tot geen koolhydraten nodig. U kunt hier meer te weten komen over het onderwerp.
Katten hebben een opmerkelijk metabolisme - Shutterstock / Joseph M. Arseneau
In de natuur geldt de regel: hoe groter het levend wezen, hoe langzamer de stofwisseling. In termen van grootte en hartslag zijn katten ongeveer hetzelfde als menselijke baby's, die ongeveer 120 hartslagen per minuut hebben. Om elke stofwisseling goed te laten functioneren, moet de juiste voeding worden geleverd.
Metabolisme: hoge eiwitbehoefte
Het metabolisme van een kat hunkert naar eiwit, algemeen bekend als eiwit. De zogenaamde gluconeogenese, d.w.z. de omzetting van eiwitten in glucose in het lichaam, is afhankelijk van een rijke toevoer van eiwitten. Dit onderscheidt het metabolisme van bijvoorbeeld katten van dat van honden, die koolhydraten in hun voedsel nodig hebben. Katten consumeren in de regel slechts tot twee procent koolhydraten via hun dieet. In tegenstelling tot honden missen ze bepaalde spijsverteringsenzymen die nodig zijn voor het gebruik van koolhydraten. U hoeft en mag katten geen koolhydraten in kattenvoer geven, bijvoorbeeld in de vorm van rijst of noedels, en zorg ervoor dat het afgewerkte voer zo min mogelijk granen bevat.
Katten zijn afhankelijk van bepaalde aminozuren
De specialisatie in eiwitten heeft als bijzondere consequentie dat katten bepaalde aminozuren nodig hebben en deze via hun voeding moeten binnenkrijgen. Bij de omzetting van de grote hoeveelheid eiwit ontstaat ammoniak, dat pas goed kan worden uitgescheiden als het aminozuur arginine de stofwisseling van een kat bereikt. Meestal is dit echter geen probleem, aangezien arginine in veel voedingsmiddelen voorkomt, bijvoorbeeld in kip. Een tekort is daarom zeldzaam.
Een ander belangrijk aminozuur voor katten is taurine, waarvan onze sofaleeuwen afhankelijk zijn om te consumeren. Vroeger was dit niet bekend en in kattenvoer ontbrak taurine - toen wist je niet beter. Tegenwoordig bevatten alle gangbare kant-en-klare voedingsmiddelen normaal gesproken het aminozuur, zodat een tekort aan normale kattenvoeding ook zeldzaam is. Als u uw eigen kattenvoer maakt, moet u de nodige toevoegingen voor uw pelsneus toevoegen - u kunt het beste uw dierenarts raadplegen als u niet zeker weet wat uw kat nodig heeft. U vindt de eerste tips ook in onze gids: "Barps van katten: 4 dingen die u moet weten"
De stofwisseling van katten vereist geen suiker en is laag in vet
Katten hebben geen suiker nodig en slechts weinig vet. Let er bij het kopen van kattenvoer op dat er geen suiker in zit. Het lichaam van de kat verdraagt vet relatief goed, maar kan er met uitzondering van het essentiële vetzuur arachidonzuur weinig mee. Als u uw kat te veel vet geeft, zal het zich ophopen en zal gewichtstoename tot gevolg hebben. Diarree kan ook het gevolg zijn van te veel vet in de voeding van uw kat.
Katten hebben weinig behoefte aan water
Omdat onze pelstijgers oorspronkelijk uit droge savannegebieden komen, hebben ze zelfs vandaag nog weinig water nodig. Ze kunnen het beschikbare drinkwater zeer efficiënt gebruiken en hoeven daardoor beduidend minder te drinken dan bijvoorbeeld honden of mensen. Het hoogtepunt: in het wild dekken katten ongeveer 80 of 90 procent van hun vochtbehoefte van hun prooi (bijvoorbeeld vogels of muizen). Thuis hangt dit af van het specifieke kattenvoer. In ieder geval moet elke kattenbezitter zijn kat te allen tijde vers water aanbieden. Wees voorzichtig met droogvoer: dit bevat nauwelijks vloeistof en verhoogt de behoefte aan water van de kat aanzienlijk. Daarnaast wordt van droogvoer vermoed dat het gebitsproblemen veroorzaakt. Probeer uw harige vriend daarom zoveel mogelijk, liefst exclusief, te voeren met natvoer of barf afgestemd op de behoefte van de kat.
Drinkt uw binnenkat voldoende?
Zelf kattenvoer maken: dat is belangrijk
Kattengras ondersteunt de spijsvertering