homeopathie
Mensen hebben wel eens de neiging om iets in het gedrag van hun trouwe viervoeter te interpreteren en daarmee de hond af te leiden. Dit creëert een of andere fout over de vermeende bedoelingen of motieven van de beste diervriend.
Kwispelen met de staart van een hond betekent altijd vreugde? Helaas een fout! - Shutterstock/Neonci
"Ugh! Stoute hond!", schelden hondenbezitters of -vrouwen hun viervoeters uit als ze zich bijvoorbeeld ongehoorzaam gedragen. Deze verklaring is gebaseerd op een fout, omdat de dieren geen onderscheid kunnen maken tussen goed en slecht of goed en fout in de menselijke zin. Ze zijn afhankelijk van wat voor hen prettig of ongemakkelijk, gevaarlijk of ongevaarlijk is. Hier zijn vijf typische hondenmythes ontkracht:
1. Met de staart kwispelen betekent vreugde
Een veel voorkomende misvatting bij hondengedrag is dat kwispelen met de staart als een teken van vreugde wordt beschouwd. Zowel in hondentaal als in menselijke lichaamstaal kan een dergelijk teken echter niet op zichzelf worden gezien.
Het totaalbeeld en de context zijn bepalend als het gaat om de interpretatie van hondentaal. Een snelle kwispelen van de staart met een opgeheven staart en een over het algemeen attente, vrolijke uitstraling betekent meestal eigenlijk dat de hond gelukkig is. Als de staart naar beneden wordt getrokken en de oren naar achteren zijn gevouwen, kan de viervoeter bang of diep onzeker zijn.
2. Hond heeft een schuldig geweten
Je komt thuis en je hond heeft iets gedaan terwijl je weg was, bijvoorbeeld een bankkussen gescheurd. Nu kijkt hij haar schijnbaar schuldig en berouwvol aan en de conclusie is dat hij een schuldig geweten heeft. Maar dit is ook een vergissing, omdat honden dergelijke menselijke morele categorieën niet denken en volgen. In ruil daarvoor hebben ze een scherp gevoel voor stemming en de noodzaak om ongemak te vermijden.
Heb je je hond al vaak uitgescholden nadat je thuiskwam en een mogelijke overtreding van je trouwe viervoeter ontdekte? Dan voel je ongevoelig dat hij weer in de problemen komt, wat ongemakkelijk voor hem is, zodat hij je probeert te sussen. Mensen interpreteren zijn rustgevende lichaamstaal als een schuldig geweten, maar de hond weet niet meer dat hij iets heeft gedaan wat hij niet mag doen.
3. Agressieve honden zijn slecht
Keffen, grommen, misschien zelfs bijten - met agressieve honden valt niet te spotten. Maar honden zijn niet inherent goed of slecht, het zijn dieren met bepaalde instincten. Als je jezelf of je territorium bedreigd ziet, verdedig jezelf dan. Dit gedrag kan op mensen agressief overkomen. De hond wil de bron van gevaar wegjagen en afstand creëren. Angst, pijn of een dominant gedrag van mensen of andere dieren kan agressief gedrag uitlokken. Als de hond hier niet mee stopt en blijvend agressief is, kan er een gedragsstoornis achter zitten, die beoordeeld moet worden door de dierenpsycholoog of hondentrainer.
4. Het grommen van honden is altijd een dreigend gebaar
Als de hond gromt, is dat niet altijd een dreigend gebaar. Ook hier moet rekening worden gehouden met de hele lichaamstaal en context. Aanvalsbereidheid betekent grommen, bijvoorbeeld wanneer de nekvacht omhoog staat en de oren tegelijkertijd strak staan. Een laag gebrom en een ontspannen houding daarentegen zijn een teken van welzijn.
5. Honden hebben geen besef van tijd
Honden leven voornamelijk in het heden, maar ze kennen verwachtingen en herinneringen. Anders zouden ze niet worden opgeleid. Ze hebben geen tijdsbesef zoals mensen, maar ze kunnen zich bijvoorbeeld herinneren dat ze 's avonds iets te eten krijgen - dat wil zeggen wanneer het daglicht langzaam donkerder wordt - of dat ze 's ochtends naar buiten gaan - wanneer de meester of meesteres is opgestaan.
Vermijd de meest voorkomende fouten bij het trainen van honden
Liefdevolle omgang met moeilijke honden
Hoe laat je een hond wennen aan springen?