Hondenbezit
In de meeste gevallen dient een hondengevecht om de hiërarchie tussen twee viervoeters te verduidelijken. Maar het kan ook uitlopen op een serieus gevecht waarbij de dieren elkaar proberen te verwonden. Hoe kun je in zo'n geval ingrijpen zonder jezelf in gevaar te brengen?
"Dat doen ze onderling": Wat is de waarheid van deze zin over het hondengevecht? - Shutterstock / Katho Menden
Luid geblaf, ontblote tanden, grommen - een hondengevecht als dit kan snel angstaanjagend worden voor mensen. Meestal is dit een kwestie van pronken waarbij beide honden willen laten zien dat ze sterker zijn dan de ander. In dit geval hoeft u normaal gesproken niet in te grijpen. Er zijn echter uitzonderingen.
Hondengeschil: onschuldig of serieus gevecht?
Hondenargumenten zijn meestal een soort dominantiegedrag: de honden willen de hiërarchie verduidelijken. Dan zijn ze één van hart en één ziel - tenzij de hiërarchie opnieuw wordt uitgedaagd. Bij hondengevechten, waarbij veel rumoer en sterke signalen worden gegeven, is het beter om niet in te grijpen. Aan de ene kant voorkom je de opheldering van de hiërarchie, aan de andere kant kunnen de honden je gedrag verkeerd begrijpen en je pijn doen of zelfs nog agressiever worden.
Een onschuldig hondengevecht kan ook uitlopen op een serieus gevecht, bijvoorbeeld als geen van beide dieren toegeeft. Er kan ook een serieus gevecht uitbreken tussen teven, vooral tijdens loopsheid. Teven maken minder vaak ruzie vanwege dominantiegedrag, ze willen geen territorium verdedigen, maar hun - echte of denkbeeldige - nest. Maar het wordt al snel heel serieus als twee teefjes elkaar aanvallen. Je kunt een serieus gevecht herkennen wanneer de honden bijten en specifiek proberen hun "tegenstander" te verwonden.
Ingrijpen bij ongelijke kansen
Zowel bij een serieuze strijd als bij ongelijke kansen moet je zoveel mogelijk ingrijpen. Zo zijn er ongelijke kansen tussen een hele kleine en een hele grote hond, of tussen een volwassen hond en een puppy. Om blessures te voorkomen, moet u overleggen met de eigenaar van de andere hond. Pak beide vechtersbazen bij de achterpoten over hun poten, duw ze tegelijkertijd naar voren en trek ze dan ver uit elkaar. Door ze eerst als een kruiwagen naar voren te duwen, zullen de tegenstanders verrast worden en hun mond openen zodat je ze vervolgens zonder letsel uit elkaar kunt halen.
Lukt dat niet, en heeft een van de honden al in de vacht van de ander gebeten, dan kun je met een stuk hout de bek van je hond openen terwijl de andere hondenbezitter zijn trouwe viervoeter wegtrekt. Lukt dat ook niet, probeer dan eens een emmer water die je over de vechthonden gooit. Je kunt een vergelijkbaar eenvoudig verrassingseffect bereiken als jij en de andere hondenbezitter je jassen over de jagers gooien, zodat ze niets meer kunnen zien. In uiterste nood kan pepperspray ook als laatste redmiddel worden gebruikt.
Waarschuwing: veiligheid voorop!
In een serieus hondengevecht is je anders rustige, knuffelige lieveling volledig buiten zichzelf, zodat hij je goede bedoelingen niet kan zien als je ingrijpt. Hij kan je dan in het heetst van de strijd ernstig verwonden. Wees dus heel voorzichtig. Als de houding van uw hond gespannen is bij het zien van een kerel, zeg dan "Kom", draai u om en neem uw hond ergens anders mee naartoe. Want het is natuurlijk het beste als je zo'n hondengevecht in de eerste plaats kunt vermijden.
Agressief gedrag bij de hond: mogelijke oorzaken
Tips om andere honden te ontmoeten tijdens het wandelen
Zo vermijd je ruzie tijdens het uitlaten van je hond