Waarom heet het?
Heb je wel eens een paard cadeau gekregen? Waarschijnlijk niet. Toch weet je dat je een gegeven paard niet in de bek moet kijken. In tegenstelling tot soortgelijke uitingen waarin dieren vaak alleen als metafoor fungeren, speelt het paard hier zelfs een centrale rol.
Afbeelding: Shutterstock / Markus Kaemmerer
In tegenstelling tot veel andere idiomen die hun oorsprong hebben in vervlogen tijden, kan de verklaring voor "Je kijkt een bepaald paard niet in de bek" zelfs naar het heden worden overgedragen. Paardenkopers controleren de leeftijd van de dieren door hun tanden te onderzoeken.
Uitleg voor "Je kijkt een gegeven paard niet in de bek"
Paarden hebben net als mensen kiezen en snijtanden. En deze slijten na verloop van tijd - met name de kiezen worden na verloop van tijd weggewreven door het voer te malen. Een koper kan dus aan de mate van bitslijtage van het dier zien of de verkoper niet een beetje heeft gefraudeerd over de werkelijke leeftijd van het paard. Als het paard echter een geschenk is, zou het onbeleefd zijn om beter naar zijn leeftijd te kijken, aldus de verklaring.
Het gezegde met het gave paard, dat men niet in de bek moet kijken, komt in alle mogelijke culturen voor en vindt zijn oorsprong in het Latijnse "Noli equi dentes inspicere donati". In figuurlijke zin betekent het dat geschenken met blijdschap en dankbaarheid moeten worden aanvaard en dat ze hun materiële waarde niet in twijfel moeten trekken of ze op een andere manier moeten bekritiseren.
Wat moet ik nu doen met mijn cadeaupaard?
Je hebt expliciet iets specifieks gevraagd van je dierbaren voor Kerstmis of een verjaardag; maar een blik op de cadeautafel leert dat het niet helemaal is geworden wat je in gedachten had. Of overweegt uw schoonmoeder u bij alle mogelijke gelegenheden met onbruikbare decoratieve items die helemaal niet naar uw smaak zijn? Natuurlijk weet je dat je niet ondankbaar moet zijn, je kijkt een gegeven paard immers niet in de bek. Dus wat te doen
Psychologische en diplomatieke gevoeligheid is vereist, want de gever bedoelde het waarschijnlijk alleen maar goed vanuit zijn oogpunt. Als je je dan duidelijk teleurgesteld, gekwetst of boos toont omdat je je persoonlijk niet begrepen voelt door het ongeschikte geschenk, of in het ergste geval misschien betutteld, is de scheve huiszegen onvermijdelijk. Je moet alleen eerlijk reageren als je niet erg geïnteresseerd bent in een harmonieuze sociale relatie met de gever of als je zeker weet dat hij je wilde irriteren. Anders kun je het beste liegen en doen alsof je de afschuwelijkheid leuk vindt.
Of je kunt een vriendelijke halve waarheid proberen, bijvoorbeeld dat je het saaie boek al hebt of dat de lelijke trui qua kleur niet in je garderobe past, maar verder wel heel mooi is. Op deze manier kunt u met een beetje geluk het ontvangstbewijs ontvangen en het ongeschikte geschenk inwisselen. Er is echter geen algemeen recht op ruiling als de goederen ongebruikt en in perfecte staat zijn. De meeste verkopers nemen onbeminde geschenken terug uit goodwill, vooral als de klant het op een vriendelijke en vriendelijke manier vraagt.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in de volgende onderwerpen op einfachierisch.de:
"De vroege vogel vangt de worm": een Duits gezegde?
Het werkt als Schmitz Katzen: wat zit erachter?
Katten hebben zeven levens: waar komt de uitdrukking vandaan?