Rechts… ?
Een populaire mythe is dat kwakende en babbelende eenden geen echo zouden produceren. Dat zou praktisch zijn, want wat die lieve Schnatterliesen kwaken mag misschien geen tweede keer worden gehoord. Maar is de mythe wel waar?[afbeelding1]
Het is een van die dingen met alledaagse mythen: ze klinken grappig en interessant en zijn ideaal voor een leuk praatje. Maar nauwelijks een van de geïnterviewden controleerde deze mythe echt. Net zoals? De eenden, die vrolijk kwebbelen, verblijven immers zelden in gesloten kamers of diepe ravijnen waar muren het gekwaak en gekwetter zouden kunnen terugdringen. Wat goed dat er wetenschappers zijn die elke vraag echt tot op de bodem uitzoeken - en er daardoor ook achter zijn gekomen dat het eigenlijk gewoon een fabeltje is dat eenden geen echo zouden genereren.
Eenden echoën niet? Dat is niet waar!
Omdat wetenschappelijke antwoorden op simpele vragen vaak zo ingewikkeld zijn, is hier een korte versie die minstens zo goed is voor smalltalk als de mythe zelf: stel je twee eenden voor die elkaar zijn met een vriendelijk "kwaak!" groeten. Het begroetingsritueel is meestal niet luider dan een menselijk gesprek. Heb je ooit je gesprek door je appartement of aan de overkant van de straat zien echoën? Het volume is dus een van de redenen waarom er bij eenden geen echo te horen is. In het geval van een uitgebreide eendenfamilie die hun vliegoefeningen naar een ravijn zou verplaatsen, zou het er heel anders uitzien, omdat veel geklets ook veel lawaai maakt - en dienovereenkomstig een echo genereert.
Maar er is nog een geheim dat verantwoordelijk is voor het ontstaan van de mythe dat eenden geen echo produceren: het kwakende geluid heeft een heel speciaal geluid. Het stroomt heel zacht naar buiten, zodat het opgaat in zijn echo en dan nauwelijks waarneembaar is voor het menselijk oor. Simpel gezegd, de echo gaat hand in hand met het gekwaak.