Wist u
De eenhoorns zijn los! Sinds de animatiefilm "Despicable Me" uit 2010 is de eenhoorn in ieder geval weer in de mode. Maar waar komt de legende over het mythische wezen vandaan? En waarom zijn eenhoorns zo populair?De eenhoorn dankt zijn "bestaan" aan een vertaalfout in de Bijbel - Shutterstock / MarbenToen kleine Agnes in de film "I - Despicable Me" een pluche hoorn met glanzende ogen ontdekte in een kraam op de kermis, was het allemaal voorbij voor haar. "Het is zo pluizig, ik word gek!", gilt ze opgetogen - en daarmee begint een nieuwe hype over eenhoorns.
Ondertussen is er bijna niets dat niet meer verkocht mag worden zodra een eenhoorn zijn pootjes in het spel heeft: knuffels, sloffen, sokken, roze smoothies, snoepjes en zelfs worstjes en toiletpapier. Waar de mythe oorspronkelijk over gaat, kun je hier ontdekken.
Wat is een eenhoorn? Magische eigenschappen van het mythische wezen
De eenhoorn wordt nu voorgesteld als een soort paard met een lange, opgerolde hoorn op zijn voorhoofd. Vroeger kon de eenhoorn de vorm hebben van een jonge geit met een hoorn. Zijn vacht is meestal zilverwit, hij ziet er gracieus en betoverend mooi uit. Eenhoorns symboliseren meestal goedheid en er wordt gezegd dat ze magische krachten hebben. Vooral de hoorn is magisch en zou ziekten kunnen genezen. Wie van de hoorn drinkt, moet ook immuun worden voor gif.webp en vuur.
In Europa en de westerse cultuur staat de eenhoorn voor puurheid, onschuld en kuisheid. Het verlegen, vriendelijke wezen verstopt zich in het bos. Volgens de legende kunnen eenhoorns alleen worden getemd door maagden. In Japan wordt de eenhoorn "Kirin" genoemd en is een moedig schepsel dat criminelen opspoort en doorboort met zijn hoorn. De Chinese eenhoorn heet "Qilin" en is door en door pacifistisch. Het vredige mythische wezen doet geen enkele vlieg kwaad en zijn aanwezigheid is altijd een goed voorteken.
De eenhoorn in de Bijbel: een vertaalfout?
De mythe van de eenhoorn is waarschijnlijk ontstaan door een vertaalfout. In de derde eeuw voor Christus werd het Oude Testament van de Bijbel van het Hebreeuws in het Grieks vertaald. De vertalers kwamen herhaaldelijk een mysterieus dier tegen met de naam "Re'em" in het Hebreeuws. Lange tijd vroegen ze zich af wat voor wezen het zou kunnen zijn.
Ze waren het uiteindelijk eens over de term "monókerōs", in het Duits: "één hoorn". In het Latijn werd het wezen "unicornis" genoemd, wat Maarten Luther later als "eenhoorn" vertaalde toen hij de Bijbel in het Duits vertaalde. Het was echter niet het paardachtige mythische dier met de magische hoorn dat bedoeld werd, maar de oeros. Hoewel het twee hoorns heeft, werd het vanaf de zijkant afgebeeld op oude Babylonische reliëfs en muurschilderingen. In profiel bedekt de ene hoorn de andere, zodat het lijkt op een enkele hoorn op het voorhoofd.
De vertaalfout werd pas in de 18e eeuw ontdekt - toen de eenhoorn al lang zijn plaats had in de wereld van de mythologie. Bovendien hebben invloedrijke persoonlijkheden zoals Marco Polo in de loop van de geschiedenis herhaaldelijk gezworen dat ze een eenhoorn hadden gezien. In werkelijkheid hadden ze waarschijnlijk alleen gehoord van de neushoorn voor de eenhoorn aangezien, of het zien van een antilope met een gebroken hoorn. Het is ook mogelijk dat ze een hoefdier hebben gezien dat toevallig een hoorn op zijn voorhoofd had vanwege een mutatie, zoals het eenhoornhert in Italië in 2008 uit de video:
De eenhoorntrend in het heden: mythische wezens in literatuur en film
Het mooie, lieve mythische wezen is een onmisbaar onderdeel geworden van de populaire cultuur. Films als "The Last Unicorn" (1982), gebaseerd op de boekentrilogie van Peter S. Beagle, lijken het verlangen van mensen naar vrede en goedheid te raken. Verschillende fantasieromans maken melding van eenhoorns die magische krachten hebben, maar tegelijkertijd erg verlegen en vaak eenzaam zijn.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in de volgende onderwerpen op einfachierisch.de:
Katten en bijgeloof: 4 mythen van over de hele wereld
Mythe of waarheid: hebben dieren een zesde zintuig?
Mythe: vergeten eekhoorns hun schuilplaats voor noten?